พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตกนิบาต ราคเปยยาล
ราคเปยยาล1
[623] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลควรเจริญธรรม 7 ประการ เพื่อรู้ยิ่ง
ราคะ(ความกำหนัด)
ธรรม 7 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. สติสัมโพชฌงค์ (ธรรมที่เป็นองค์แห่งการตรัสรู้คือ ความระลึกได้)
ฯลฯ2
7. อุเบกขาสัมโพชฌงค์ (ธรรมที่เป็นองค์แห่งการตรัสรู้คือความวางใจ
เป็นกลาง)
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลควรเจริญธรรม 7 ประการนี้ เพื่อรู้ยิ่งราคะ (1)
[624] ภิกษุทั้งหลาย บุคคลควรเจริญธรรม 7 ประการ เพื่อรู้ยิ่งราคะ
ธรรม 7 ประการ อะไรบ้าง คือ
1. อนิจจสัญญา (กำหนดหมายความไม่เที่ยงแห่งสังขาร)
2. อนัตตสัญญา (กำหนดหมายความเป็นอนัตตาแห่งธรรมทั้งปวง)
3. อสุภสัญญา (กำหนดหมายความไม่งามแห่งกาย)
เชิงอรรถ :
1 ราคเปยยาล หมายถึงหมวดธรรมที่ทรงแสดงโดยย่อมีราคะเป็นต้น หมายความว่านอกจากราคะแล้วยังมี
อกุศลธรรมอีก 16 ประการ รวมเป็น 17 ประการ แต่ละประการมีเป้าหมาย 10 เป้าหมาย (10 เพื่อ เช่น
เพื่อรู้ยิ่ง) มีการคำนวณพระสูตรด้วยเป้าหมายละ 1 สูตร จึงเป็น 170 สูตร (10 เป้าหมาย x อกุศลธรรม
17 ประการ) นี้เป็นการคำนวณพระสูตรจากการเจริญหมวดธรรมเพียง 1 หมวด แต่ในราคเปยยาลของ
สัตตกนิบาตนี้มีหมวดธรรมที่ต้องเจริญ 3 หมวด จึงรวมเป็น 510 สูตร (170 สูตร x 3 หมวดธรรม)
2 ดูความเต็มในสัตตกนิบาต ข้อ 26 (โพชฌังคสูตร) หน้า 40-41 ในเล่มนี้
